India door de ogen van een gemiddelde indiaan

76 . vieren^e Onafhankelijkheidsdag

Ik ben een normale, gemiddelde indiaan van Free India. Vandaag, ter gelegenheid van het 76e jaar van de onafhankelijkheid, ga ik mee op reis terwijl ik me voorbereid om de vrijheid van ons geliefde land opnieuw te vieren, vanuit mijn perspectief

Oké, laat me eerlijk zijn in het begin jongens. Vrijheid is een geboorterecht en niet alleen een keuze. Zoals wij in India, vieren onze vrijheid van de tirannie van de Britse overheersing voor de 76^e jaar dit keer, als een trotse Indiaan, als een burger, ben ik blij te kunnen zeggen dat vandaag, terwijl we vrij ademen voor de 76^e tijd, koesterend en genietend van de glorie van ons moederland en zijn talloze gaven er is zoveel in mijn land, zijn meerdere religies, zijn verschillende culturen en achtergronden dat wij, als de grootste democratie ter wereld, niets minder dan wonderbaarlijk zijn, Ik zou zeggen. Met uitzonderlijk fotografische exotische plaatsen, een cultureel rijke achtergrond, een geest die niets minder is dan een wonder, multidimensionale diversiteit en toch integriteit die maar heel weinig democratische plaatsen in deze wereld kunnen opnemen, is India een van die landen die zeker worden aangeprezen als de volgende. supermacht.

Je hebt vast wel eens van de uitspraak gehoord Het gebeurt alleen in India. Nou, dat is precies de realiteit van mijn fascinerende natie. Er is zoveel te ontdekken, er is zoveel te weten, maar toch is India elke dag niets minder dan een wonder, met een ontdekking die ik tot nu toe lijk te doen, elke dag dat ik leef, adem en geniet van de schoonheid van mijn moederland. Er zijn ervaringen die ik heb opgedaan, variërend van hilarisch tot exotisch, van adembenemend tot stuntelig en saai, en toch, als ik terugkijk, zie ik een mystiek, betoverend, prachtig land naar me kijken vanuit een lijkwade van de meest verbazingwekkende synergieën die ooit in land.

Of het nu gaat om reizen in de treinen of luieren op de weelderige stranden, of het nu de manier is waarop we naar buiten komen en elke gelegenheid vieren of een simpele cricketwedstrijd winnen, wij Indiërs zijn gewoon een andere planeet. Wij als natie zijn misschien wel de meest eigenzinnige die ervoor kiest om velen een BOD of een tweede kans te geven waar mogelijk, maar we zijn kwetsbaar genoeg om samen te huilen als een tv-soapheld op tv sterft. Denk eraan, Mihir sterft in Kyunki Saas Bhi Kabhi Bahu thi…?

Evenzo staan ​​we stevig genoeg en zijn we bereid alles op te geven wanneer onze soldaten alles op het spel zetten, vechtend en verdedigend om deze vrijheid te behouden. De manier waarop we juichen en vieren voor elke prestatie die onze soldaten maken wanneer ze een vijand verslaan met hun duistere bedoelingen.

Natuurlijk is er ook een leuke, boeiende, toegeeflijke kant aan ons Indiërs. Weet je nog hoe we India’s historische overwinning in 2011 vierden toen we de Wereldbeker voor cricket wonnen? Sachin Tendulkar in onze harten, we waren een kleurrijk wrak van Dhol-Nagadas, vuurwerk en straatdansen onze kant op, paraderend van geluk door de straten. Nou, ik had de echte bal van mijn leven toen dit gebeurde en ik deed zelf ook een beetje.

Dan is er deze verplichte validatie en ahem-erkenning die dag in en uit in het Parlement en de constituerende Vergadering blijft gebeuren, dankzij al onze leiders die hun politieke mening verplicht willen uiten. Nou, geen harde gevoelens en excuses voor het kwetsen van politieke of emotionele sentimenten hier, maar India is ook een van de weinige landen ter wereld die zo’n populair, openhartig en liberaal soort sociaal-politiek platform voor leiders biedt, voor zover de constitutionele opzet is bezorgd. Ik bedoel, je zult nauwelijks een plek vinden die zoveel lijkt te herbergen door middel van politieke vrijheid.

Of het nu onze rijkelijk bedeelde natuurlijke hulpbronnen zijn die ons verzadigd en overvloedig smeekbeden houden, of onze diverse maar goddelijk mooie natuurlijke habitats en natuurlijke fysieke eigenschappen, we staan ​​zeker boven vele anderen. Van de besneeuwde Himalaya tot het puntje van Kanyakumari en haar raadselachtige, verborgen wonderen, India heeft alleen de beste zegeningen van moeder natuur gekregen. Je zou kunnen stellen dat Zwitserland de best mogelijke natuurlijke omgeving, bergen, natuurschoon enzovoort heeft. Toch ben ik zeer verachtelijk omdat ik de complexiteit en elegantie ben gaan herkennen die een andere hemel op aarde, Kasjmir, in zijn schoot heeft. Of het nu het Dal-meer, Leh-Ladakh of een bergpas of vallei is, Kasjmir is India’s ware toegangspoort tot de hemel op aarde.

Weet je wanneer iemand me vertelt dat de goudkust is? Surfers paradijs en een van de beste stranden ter wereld, argumenteer ik trots – “maar hoe zou je dat verklaren in het licht van de binnenwateren van Kerala en ook talloze andere stranden die onze grenzen en landen sieren? “

Elke gave, fysieke eigenschap, landeigenschap, religie en maatschappelijke opzet is op zichzelf een uniek en een rijk erfgoed van ons moederland, wat bijdraagt ​​aan de complete overvloed van de etherische schoonheid en vervulling van onze natie.

Ik, een gemiddelde Indiase vrouw van Independent India, wil vandaag even de tijd nemen, als we de 76^e jaar van onafhankelijkheid en zeg dat met trots: ja, ik ben een trotse indiaan en ik hou onvoorwaardelijk van mijn land. Ik word misschien gestraft omdat ik het zeg, maar ik heb er geen enkele spijt van te verklaren dat we vandaag, terwijl we ons voorbereiden om volgend jaar te logeren, van moeilijke, vreemde getijden zijn gekomen en zelfs terwijl we ons voorbereiden om op het volgende te surfen, ben ik er volkomen zeker van dat wij als natie, als ‘s werelds grootste opkomende supermacht en democratisch alleen maar zullen verbeteren, dankzij onze incorporerende houding en vooral eenheid in verscheidenheid aan het einde van dit alles. Ja, je kunt het er niet mee eens zijn door te zeggen: nee er is geen eenheid, zie de onrust uitbarsten op verschillende tijdstippen, zie de onenigheid onder politici, zie de meningsverschillen die constant naar boven lijken te komen. Maar jongens, allemaal gezegd en gedaan, uiteindelijk zijn we één grote entiteit – een enkel volk – alles bij elkaar.

Blijf op de hoogte Booxoul voor een reeks van de meest opwindende blogs, niet alleen om mijn onafhankelijk India te vieren, maar ook om waardevolle kritische feedback van de mensen van ons land te garanderen om ons voortdurend te verbeteren.

Gerelateerd: 75e Onafhankelijkheidsdag vieren: de 10 beste patriottische liedjes die je hart zullen doen smelten

Bharat Mata Ki Jai!

‘Deze blogpost is onderdeel van de blog challenge ‘Blogaberry Dazzle’ gehost door Cindy D’Silva en Noor Anand Chawla.